Genetyka
Europa jest największym na świecie producentem nasion kukurydzy. Tę czołową pozycję zawdzięcza zgromadzonym zasobom genowym, różnorodności i bogactwu gleb, dynamice badań europejskich oraz najbardziej wymagającemu na świecie systemowi certyfikacji. To znane i uznane know-how przyczynia się do tworzenia wartości firm i producentów.
Kontekst glebowy i klimatyczny
Od początku lat 50. ubiegłego wieku, dzięki pracom francuskiego instytutu badań agronomicznych INRAE, dostępne są wysoce wydajne odmiany hybrydowe dostosowane do różnych warunków glebowych i klimatycznych w Europie.
W Europie występują wysokiej jakości różnorodne gleby, a także trzy rodzaje klimatu: kontynentalny, atlantycki i śródziemnomorski. Dzięki tej różnorodności Europa zabezpiecza swoją produkcję w obliczu zagrożeń i może dostarczyć odmiany odpowiadające specyficznym potrzebom każdego rynku zbytu.
Innowacyjne badania genetyczne
Badania i rozwój w dziedzinie genetyki charakteryzują się dynamicznym postępem. Co więcej, różnorodność materiału genetycznego kukurydzy stanowi ogromny potencjał dla hodowli.
Światowe znaczenie gospodarcze uprawy kukurydzy wynika w znacznej mierze z i różnorodności jej materiału genetycznego.
Każdego roku firmy nasienne przeznaczają około 13% swoich obrotów na badania i rozwój. Dzięki tym inwestycjom sektor zapewnia odnawianie odmian i odpowiada na konkurencyjność i rosnącą segmentację rynku. Te właściwości w połączeniu z dużą wiarygodnością, jaką zapewniają gleby i organizacja, przyciągają największych specjalistów-hodowców.
Pierwszy etap selekcji polega na stworzeniu czystych i stabilnych linii. Będą to przyszłe linie rodzicielskie odmiany hybrydowej. Hodowca pracuje nad kilkoma pokoleniami, koncentrując się na wyborze linii o najbardziej interesujących cechach.
W drugim etapie hodowca krzyżuje linie rodzicielskie, aby uzyskać odmiany hybrydowe, które wyrażają efekt heterozji (lub wigor odmiany hybrydowej). Dzięki połączeniu ich interesujących cech efekt heterozji przekłada się na wzrost wydajności w stosunku do dwóch rodziców. Te eksperymentalne odmiany hybrydowe są testowane w różnych warunkach pedoklimatycznych. Zachowuje się tylko te o najlepszych właściwościach użytkowych.
Dopiero wtedy na polach rozmnażeniowych można rozpocząć produkcję nasion odmian hybrydowych.
Postęp genetyczny
Doskonałość i wysokie wymagania systemu certyfikacji gwarantują optymalną zdolność kiełkowania, niepodważalną czystość odmianową i optymalną identyfikowalność od etapu sprzedaży do pól przeznaczonych na rozmnażanie.
Począwszy od lat 50. ubiegłego wieku, dzięki twórczemu wykorzystaniu efektu heterozji i wprowadzeniu do obrotu materiału siewnego odmian hybrydowych, w Europie zaobserwowano spektakularny i stały wzrost plonów. Każdego roku dzięki wprowadzaniu do mprodukcji nowych odmian pozwala na uzyskanie regularnego wzrostu plonów średnio o 1,2 q/ha.
Hodowcy od dawna pracują również nad poprawą tolerancji na stres wodny, zwłaszcza w okresie kwitnienia, który jest szczególnie wrażliwym i decydującym etapem rozwoju plonów.
Wczesność i wigor wzrostu początkowego również wpływają na wydajność uprawy. Selekcja umożliwiła wstępne określenie przydatnych linii hodowlanych i rozszerzenie uprawy kukurydzy na chłodniejsze rejony północnej Europy.
Tolerancja na choroby i szkodniki jest kluczowym elementem agronomicznej i środowiskowej wydajności uprawy kukurydzy. Chociaż plonowanie i jakość ziarna lub paszy są kluczowymi kryteriami dla producentów, stan zdrowotny upraw wpływa istotnie na ogólne wyniki ekonomiczne gospodarstwa.
Ze względu na duże rozmiary pędu kukurydza jest szczególnie podatna na wyleganie. Dlatego kryterium to jest również brane pod uwagę przez hodowców.
„Dokonując oceny, zwracamy szczególną uwagę na podatność odmian na wyleganie, co jest ważnym kryterium przy wprowadzaniu nowych odmian do katalogu” – podkreśla Valérie Uyttewaal, kierownik badań DHS i VATE w Geves.
Wymagająca certyfikacja dla kukurydzy
Certyfikacja materiału siewnego przeznaczonego na sprzedaż jest obowiązkowa w Unii Europejskiej. Ma to na celu zagwarantowanie tożsamości odmian, określonej czystości, zdolności kiełkowania i jakości sanitarnej.
Przed zarejestrowaniem wymaga oceny pod względem kryteriów OWT – odrębność, jednorodność i stabilność) oraz WGO ( wartość agronomiczna, technologiczna i środowiskowa). Aby nowa odmiana mogła zostać zgłoszona do rejestracji, musi mieć odpowiednie właściwości agronomiczne, techniczne i środowiskowe.
Badania OWT gwarantują, że odmiana różni się od znanych odmian, ale też jest jednorodna i stabilna, tzn. że zachowuje swoje cechy fenotypowe z pokolenia na pokolenie. Badania te są prowadzone z wykorzystaniem protokołów zharmonizowanych na poziomie europejskim.
„W 2020 r. zmieniliśmy zasady rejestracji odmian kukurydzy, aby uwzględnić stały cel postępu oparty na postępie genetycznym z ostatnich 10 lat” – mówi Valérie Uyttewaal, kierownik badań DHS i VATE w Geves.
